استادمان مى گفت

7Ymo50yJByYnq9aeGNKKtQ

 مردى  از مامور راه آهن می پرسه فاصله بین ریلهای قطار چقدره ؟ 
و می فهمه که همه جای دنیا و از سالها پیش که انواع تراموا وقطارهاى تندرو  ساخته شده  
فاصله بین ریلها همچنان ۱۴۳٫۵ سانتی متر ثابت مونده…
براش سوال میشه که چرا این عدد و چرا این عدد رُند نیست مثلا ۱۴۴ یا ۱۴۵ ؟ 
و چرا با وجود اینکه قطارها به تنگ و ترشی معروفند ؛ چرا این فاصله تا این اندازه کم ا ست؟

خلاصه بعد کلی پرس و جو به این نتیجه می رسه که از زمان روم باستان درشکه ها به دو تا اسب بسته می شدند…

فاصله دو تا اسب در کنار همدیگه هم میشده همین ۱۴۳٫۵ سانتی متر….

بعد از اون مجبور میشن همه خیابونها و کوچه ها رو طوری طراحی کنند که دو تا اسب راحت ازشون رد بشه…

برای همین هم وقتی اولین ترامواها ساخته میشه می بایست از تو همون کوچه های تنگ رد بشن که از پیش ساخته شده اند و برای همین اونها هم با عرض ماکزیمم ۱۴۳٫۵ سانت ساخته میشوند ..

و نکته جالب اینجاست که بعد گذشت اینهمه سال و با وجود پیشرفتهای عجیب و غریب تکنولوژی ؛

هیچ کس به فکر نیافتاد فاصله بین ریلها رو بیشتر کنه و هنوز هم که هنوزه فاصله بین تمام ریلهای جهان این عدد استاندارد که اتفاقا ریشه یابی مضحکی داره ؛ رو رعایت می کنند…..و یه جورایی تغییر این استاندارد هزینه های زیادی برای همه کشورهای جهان به دنبال داره بطور مثال ،  هنگامى که مهاجران به ایالات متحده رفتند و شروع کردند به کشیدن خط آهن، فکر نکردند که شاید بهتر باشد این فاصله را تغییر بدهند، و با حفظ همان نسبت کار را ادامه دادند. این موضوع بر ساخت اتوبوس فضایی هم تاثیر گذاشت نظر مهندس های آمریکایی این بود که باید مخازن سوخت را بزرگتر بسازند، اما این مخازن در ایالت داکوتا  ساخته می شد و باید آن ها را با قطار به مرکز فضایی فلوریدا می رساندند، و تونل ها گنجایش ترابرى مخازن  بزرگ تر را نداشت

ودر نتیجه بازهم تسلیم نظر رومیان باستان شدند 

 

این نوشته در خواندنیها ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.