در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند ، خارپشتها وخامت اوضاع را دریافتند و دورهم جمع شدند که گرمتر شوند و بدین ترتیب همدیگر را حفظ کنند ، ولی خارهایشان یکدیگر را زخمی می کرد مخصوصاْ وقتی که نزدیکتر بودند بخاطر همین مطلب تصمیم گرفتند از کنار هم دور شوند و به همین دلیل از سرما یخ زده و می مردند ازاینرو مجبور بودند یا خارهای دوستان را تحمل کنند و یا نسلشان از روی زمین بر کنده شود و این چنین آموختند که باز گردند و گرد هم آیند و با زخم های کوچکی که همزیستی با دوست بوجود می آورد زندگی کنند ،آموختند که گرمای وجود دوست مهم تر است و این چنین توانستند زنده بمانند.
بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص گرد هم آیند ، بلکه آن است هرفرد بیاموزد با معایب دوست کنارآید و خوبى هاى دوست را تحسین نماید.