در اسطوره های هندی با سه خدای اصلی مواجه میشویم برهما خدای افریننده ویشنو خدای نگهدارنده وشیوا خدای نابود کنننده یک اسطوره متاخر در ریگ ودا اشاره میکند که چگونه کیهان از نیلوفری زرین بوجود امده واز ان برهما متولد شده است الهه هندو ها بنام پادماپانی زنی است که نیلو فر در دست دارد لاکشمی همسر ویشنو وپارواتی همسر شیوا هم با نیلوفر در ارتباط هستند در هندوستان باور دارند که الهه های رود بر روی گل نیلوفر سوارند
در فرهنگ ایران باستان گل نیلوفر انچنان اهمیت دارد که انرا در دستان پادشاه دیوار کنده ها ودیوار نگاره ها وبر اشیای مختلف دیگر میبینیم نقش نیلوفر بیشتر در اثار هنری بر جای مانده از دوره هخامنشی دیده میشود وتا دوره های پس از انهم ادامه دارد حجاری های طاق بستان کرمانشاه نشان میدهد که احترام باین گل در زمان ساسانیان همچنان بقوت خود باقی مانده گل نیلوفر در دست پادشاهان هخامنشی بر دیوار نگاره های تخت جمشید بسیار دیده میشود که حالت روحانی ونمادی از صلح وشادی بوده است همچنین این گل با اب ارتباط دارد ونماد اناهیتا ایزد بانوی اب روان است نماد مفهومی گل نیلوفر در تمام نگاره ها یک اندیشه ماورایی واعتقاد به قدرتی لایزال را تداعی میکند این گل را گاهی با هشت پر در ایین بودایی وگاهی دوازده گلبرگ در نقوش تخت جمشید نشان میدهند گل نیلوفر سمبل ابدیت است در برخی از باورها دوازده گلبرگ به تعداد دوازده ماه سال میباشد
در باور اقوام ایرانی سه گانه اهورا مزدا ….میترا …واناهیتا …بترتیب با سرو ونخل ونیلوفر مربوط میشوند
” فریده معتکف “